Konferencja łącząca obszary analityki biznesowej i zarządzania projektami, czyli PAM Summit zapowiadana jako wielkie wydarzenie, już jest przeszłością. Uczestniczyłam w niej po raz pierwszy i poszłam z wielkimi oczekiwaniami, szczególnie, że opinie po zeszłorocznym i równocześnie pierwszym PAMie były bardzo zachęcające.
Największe nadzieje wiązałam w wystąpieniem Darryla Bookera, który jest trenerem MT&DC oraz Adriana Reeda, który w tym roku był głównym prezentującym z obszaru BA i miał mieć wystąpienie o dość ciekawym tytule: Avoid the Dark, Dead-Ended Rabbit Holes. Łącznie konferencja zgromadziła dwunastu mówców z trzech kontynentów: Ameryka Północna, Australia i Europa.
Dwunastu wspaniałych jak w ostatniej wieczerzy ale mam nadzieję, że jednak za rok konferencja również się odbędzie.
Ogólne moje wrażenia po wysłuchaniu wszystkich prezentacji są bardziej pozytywne niż negatywne. Raczej nigdy nie oczekuję po takich wydarzeniach, ze będzie to bomba naładowana merytorycznie. Bardziej traktuję takie spotkania jako wskazówki, zajawki tematów, które samodzielnie można zgłębiać. No bo ile razy można słuchać o manifeście Agile (tutaj ciągle mnie fascynuje fakt, że metodyka, która zrodziła się kilkanaście lat temu, ciągle omawiana jest jako nowe podejście do zarządzania projektami).
Tegoroczna konferencja miała kilka swoich słów kluczowych, które przewijały się niemalże w każdej prezentacji. Są to: team, value, engagement, collaboration, competence, learning.
To, co może nie powinno być żadnym zaskoczeniem, ale jednak nie zawsze jest w praktyce dobrze stosowane – czyli rola człowieka w projekcie a tak naprawdę grupy ludzi współpracujących ze sobą. Od dobrze zorganizowanego zespołu zależy w największej mierze powodzenie całego projektu. Zespół ten powinien być jak jeden organizm posiadający pełne kompetencje, ciągle się doskonalący. Współpraca pomiędzy pojedynczymi osobami w zespole oraz zaangażowanie – to klucz do sukcesu. Bardzo istotne jest też traktowanie Kierownika Projektu jako członka zespołu – lider powinien być w środku akcji a nie na zewnątrz. Ważne jest też aby lider nie zarządzał a był zaangażowany w projekt.
Kilka kluczowych stwierdzeń w powyższym temacie z prezentacji Sandera Hoogendoorna:
- Kierownik projektu jest częścią zespołu
- ludzie w projekcie nie są dziećmi, nie trzeba ich prowadzić za rękę i ciągle trenować
- zespół powinien być dobrze wyposażony kompetencyjnie
- projekt jest własnością zespołu
- trzeba pozwolić zespołowi uczyć się
- trzymaj politykę poza zespołem ale nie ukrywaj polityki przed zespołem
- tworzenie oprogramowania to kreatywny proces – nie jest to budowanie tylko kreowanie
Wystąpienie, które zdobyło moje największe uznanie to prezentacja Adriana Reeda: Avoid the Dark, Dead-Ended Rabbit Holes: The importance of problem analysis and BA/PM collaboration before a project is initiated. Ciekawie skonstruowana opowieść nawiązująca do Alicji w Krainie Czarów. Prowadzenie projektów w skrócie polega na unikaniu białych królików, które próbują nas wciągnąć w czarną dziurę. Białe króliki to wszyscy Ci, którzy wyznają zasadę JDI (Just do it!) - rób, nieważne czy to przemyślałeś, rób nawet jeśli nie wiadomo jaki jest cel i czy to ma sens. Czarna dziura to miejsce, gdzie możesz się znaleźć jeśli uwierzysz białym królikom i zaczniesz działać według ich zasad.
To na co Adrian zwracał uwagę to pytania, które trzeba sobie zadać i co ważniejsze odpowiedzieć na nie zanim przystąpimy do realizacji: Why? What? How? And What's next?
Pozostałe prezentacje:
Pierre Neis – SAFe (Scaled Agile Framework) in Program Management: Pierre bardzo chciał zachęcić widownię do zaangażowania ale polska publiczność okazała się niezwykle oporna i Pierre musiał w przyspieszonym tempie zakończyć i opuścić scenę
Mark Smalley – Closing the BA Value Circle: na pierwszy plan wydostała się bardzo ciekawa osobowość Marka i specyficzny sposób prowadzenia prezentacji, która traktowała o roli BA w projekcie i znów stwierdzenia, które nie są żadną nowością, czyli im wcześniej zaangażujesz analityka w projekt i im dłużej on w tym projekcie będzie uczestniczył tym większa wartość dla projektu;
Agnieszka Gasperini – Building Effective Relationships with Stakeholders: prowadząca konferencję, bardzo skrótowo przedstawiła koncepcję stylów zachowań DISC
Paul Turner – Assessing the maturity of the BA function: Paul, czyli Święty Mikołaj konferencji, który mówił o ocenie dojrzałości analizy biznesowej w firmie. Paul na podstawie swoich badań przedstawił kilka przykładów organizacji, w których poziom dojrzałości zmieniał się (oczywiście wzrastał) dzięki świadomości organizacji i wskazówek co robić aby wspinać się po drabinie dojrzałości. Paul odwoływał się do kilku modeli dojrzałości organizacji, m.in. CMMI (składa się z pięciu poziomów: najwyższy: Optimising, kolejne: Defined, Repetable i najniższy: Initial). Omawiał też koncepcję całościowego podejścia do biznesu: POPIT.
Paweł Feliński – Human Factor in Project Management,
Ewa Malia – Facilitate your way to making good tams great!, Ewa jest konsultantem w Polskim instytucie Facylitacji (tak, dowiedziałam się kim właściwie jest facylitator) i jako facylitator w dość nietypowy sposób przedstawiła wraz ze swoim pomocnikiem jak odnaleźć w swojej metodologii problemy, które niekorzystnie wpływają na prowadzenie projektów.
Darryl Booker – How to Build an Effective Business Case? Principles and Concepts
Bartosz Grucza – Leadership in project management – necessary response for the turbulent environment, wykładowca z SGH w dość naukowy sposób przedstawił trendy w prowadzeniu projektów
Leigh Moyle – Getting the monsters out from under the bed – a new look at Risk Management.
Leigh zaprezentowała temat zarządzania ryzykiem na przykładzie podejścia do potworów spod łóżka: czyli jak dla mnie mało treści a dużo obrazków dla dzieci (chyba Leigh liczyła, że każdy z nas ma dużo z dziecka i łatwiej mu będzie zrozumieć jeśli prezentacja będzie prosta i opatrzona wieloma ciekawymi obrazkami – jednak moim zdaniem zabrakło jednak tego czegoś co było np. w prezentacji o białych królikach i czarnych dziurach, czyli: TREŚCI)
Paul Wilkinson – Attitude Behaviour Culture in Project Organisations.
Ostatnia prezentacja konferencji. Paul na samym początku podkreślił, że od wielu lat nie pracuje już ani jako PM ani jako BA i taką samą prezentację robił więcej niż 10 lat temu – temat ciągle aktualny – to chyba nie za dobrze świadczy o nas i naszym tempie rozwoju :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz